بیماری زونا چیست و راه درمان Fundamentals Explained
بیماری زونا چیست و راه درمان Fundamentals Explained
Blog Article
افراد نمی‌توانند به زونا مبتلا شوند مگر اینکه قبلاً آبله مرغان گرفته باشند. هیچ درمانی برای زونا وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای مدیریت علائم مربوط به آن وجود دارند.
وقوع زونا بعد از سن ۵۰ سالگی بسیار شایع است، اما اگر فردی قبلا مبتلا به آبله‌مرغان شده باشد، زونا می‌تواند در هر سنی ظاهر شود.
خانه آهنگ ها پلی لیست آلبوم ها موزیک ویدیوها نقدها
احتمال اینکه افراد مبتلا به این اختلال زودتر از افراد بدون اختلال شخصیت دست از کار بکشند، بیشتر است.
غالباً ممکن است افراد علائم دیگری از قبیل موارد زیر را نیز تجربه کنند:
آنها ممکن است آزمایش خون را توصیه کنند، تا تعیین کنند که آیا آنتی بادی لازم برای مقابله با ویروس آبله مرغان را دارید یا خیر. اگر آنتی بادی وجود داشته باشد، این بدان معناست که فرد قبلا آبله مرغان گرفته است ولی شاید آن را به یاد نداشته باشد یا در برابر آن واکسینه شده است.
شایع ترین اختلالات شخصیت که همزمان با این اختلال رخ می دهد عبارتند از:
در صورت درمان نشدن، پارانویا می تواند در توانایی فرد برای ایجاد و حفظ روابط و همچنین توانایی وی در عملکرد اجتماعی و در موقعیت های کاری اختلال ایجاد کند.
پوسته‌ها معمولاً بعد از گذشت چند هفته از بین می‌روند و بثورات زونا نیز بعد از تقریباً دو تا چهار هفته از بین خواهند رفت. اگرچه این مورد غیر معمول است، ولی در برخی از بثورات شدید، تغییر رنگ پوست یا زخم شدن پوست امکان پذیر است.
برای کودکان: واکسن آبله‌مرغان: کارشناسان واکسیناسیون معمول با واکسن واریسلا (واکسن آبله‌مرغان) را در طول دوران کودکی توصیه می‌کنند. با تزریق دو دوز واکسن، حداقل ۹۰درصد شانس جلوگیری از آبله‌مرغان وجود دارد.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که واکسن ایمن است، هر چند که برخی کودکان ممکن است برخی از عوارض مانند وجود درد در محل تزریق. تب و جوش خفیف، درد و خشکی موقت مفصل را تجربه کنند.
[۲] افراد پارانوئید معمولاً فکر می‌کنند که دیگران برای آزار و اذیت آنها می‌کوشند یا فکر می‌کنند که بیماری زونا از چی میاد دیگران به دنبال توطئه علیه آنها هستند.
ممکن است پزشک معالج، داروهای ضد ویروسی را برای بیمار تجویز کند تا از تکثیر ویروس جلوگیری نماید. به کارگیری درمان ضد ویروس می‌تواند به موارد زیر کمک کند:
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.